کاروان

تزریق ( داستان کوتاه )

بیتا دو روزه اعصابش بیمار است و طبق تجویز خودش ’  خودشو بستری کرده است . تزریقاتی خانم هاست و دایم بوی الکل میدهد . آمپول دارم  و با وجود اینکه دست به آمپولش حسابی ضایع است چاره ای جز رفتن به خانه او ندارم . فرصت خوبیست که احوالش را هم بپرسم . با اغلب خانم های همسایه رابطه گرمی دارد و چون رویش نمیشود بر سر دستمزدش حرفی بزند یک دخیل مانندی کنار میز وسایلش گذاشته و نوشته است : در رفاقت چانه زدن ممنوع ! 

 ناراحت بود از دست همسرش . صبح اول وقتی سر درد دلش را باز کرد . سفره صبحانه باز بود و با چشم نازک کردنی گفت : پدر سوخته نمیاد سروقتش زهرمارش را بخوره جهنم شه بره سر کارش . اینم از آشغال ها .... دو روزه مونده اینجا ککش هم نمی گزه  ببره .  فقط بلده حرص بده .  دو ساعته مونده توی وان حمام داره آوازی از آقاسی میخونه . خاک بر سرش کنم حالا میره لب کارون و برمیگرده .................. گفتم : تو که هی میگی من زبان این مردارو میدونم پس کو ؟ یه کاری بکن دیگه رنگت مثل زردچوبه شده . نقطه ضعف بیتا رنگ پوستش هست . دایم ماسک و حلقه های نازک خیار روی صورتش است . گفت : راست میگی ؟ و زود بلند شد و رفت در آینه خودشو نگاه کرد . گفت : درسته ! عوضی خر  حسابی حالمو گرفته . ببین و تماشا کن چه بر سرش میارم !  میدانستم حرفش را به کرسی می نشاند . جای سوزن می سوزید لنگان - لنگان از خانه اش خارج شدم . برای صبحانه میخواستم نان بگیرم . تا نان های روغنی از تنور خارج بشه نیم ساعتی  طول کشید . در راه برگشت به خانه  آقا مجید را دیدم ’  همسر بیتا . داشت در نایلون سیاه بزرگی آشغال های سرنگ و تزریقاتی زنشو به محل زباله ها میبرد . مجید سوت میزد تا منو دید سرش را انداخت پایین .

                    ..................

نظرات ()

من : تو با خورشید ارتباط داری بگو حقیقت را بیفروزد ... علاقمند به نوشتن داستان ، شعر ، نمایشنامه نویسی و فیلمنامه ... عکاس و مربی نقاشی ... دیپلم اقتصاد ... زادگاه : اهر ارسباران ( آذربایجان شرقی )
پروفایل کبرا پورپیغمبر ( آذر )
ایمیل مدیر وبلاگ

آرشیو وبلاگ

صفحات وبلاگ

مطالب اخیر

موضوعات وبلاگ

نویسندگان همکار

لینکستان

دانلود آهنگ جدید